Standardy Ochrony Małoletnich

Ustawa Kamilkowa, czyli zmiana przepisów ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich wprowadziła do naszego życia kilka ważnych zmian, z której jedną z ważniejszych dla niektórych podmiotów jest obowiązek wdrożenia standardów ochrony małoletnich.

Czym są standardy ochrony małoletnich?

Treść Standardów Ochrony Małoletnich, czyli dokumentu opracowanego przez dany podmiot/ placówkę, szczegółowo określa art. 22c ustawy. Mają się w tym dokumencie znaleźć szczegółowo opracowane wytyczne dostosowane do charakteru i rodzaju placówki, które określają m.in.

• zasady zapewniające bezpieczne relacje między dzieckiem a personelem, sposób zachowania wobec małoletnich;

• zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego;

• procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego,

• zasady przeglądu i aktualizacji standardów;

• zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki lub organizatora do stosowania standardów,

• zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;

• osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;

• sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

• wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone;

• zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

• procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie;

• zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

Obowiązek opracowania i wdrożenia Standardów mają nie tylko publiczne czy prywatne placówki, prowadzące działalność oświatową, czy zajmujące się ochrona zdrowia, lecz każdy podmiot, który prowadzi jakąkolwiek działalność, związaną z szeroko pojętą definicją zajęć dla dzieci i młodzieży, jak na przykład:

- kluby sportowe,

- placówki związane z ochroną zdrowia (gabinety terapeutyczne, psychologiczne, logopedyczne, itp.),

- podmioty świadczące usługi hotelarskie oraz turystyczne, a także prowadzące inne miejsca zakwaterowania zbiorowego, w zakresie niezbędnym do zapewnienia ochrony małoletnich,

- prywatne placówki związane z edukacją uzupełniającą dla dzieci, jak szkoły muzyczne, językowe, czy związane z rozwojem zainteresowań.

Jednym słowem, jeżeli prowadzona jest jakakolwiek działalność, w której dochodzi do kontaktu personelu z dziećmi, takie standardy należy opracować, wdrożyć, zapoznać z nimi pracowników, rodziców oraz dzieci i młodzież.